شورای جهانی هزاره، سر بریدن هفت انسان هزاره – شامل دو خانم و یک دختر 9 ساله – را یک فاجعه را دهشتناک دانسته در حالیکه به روح این شهدا درود مى فرستد، از دولت افغانستان، ارگانهای بین المللی و تمام نهادهای حقوق بشری، جداً در خواست می کند تا عاملان این رویداد را شناسایی و به شدید ترین جزا محکوم نمایند.

گروگانگیری پی در پی، به رگبار بستن و سربریدن هزاره ها نشان داد که مناطق مرکزی افغانستان که جغرافیای هزاره ها اند، تاچه حدی از امنیت شکننده برخوردار است. راه های منتهی به این مناطق، در چند سال اخیر هیچگاهی مصئون نبوده و تاکنون دهها انسان به جرم هزاره تباری، به قتل رسیده و یا گروگان گرفته شده اند.

اما سربریدن هفت انسان هزاره به شمول زنان، تا هنوز با این قساوت و بیرحمی در هیچ گوشه کشور به وقوع نپیوسته بود. قطعاً این برخورد جنایتکارانه برمی گردد به ماهیت گروه هاى تروریستى در رویکرد قومى ساختن بحران افغانستان و کشتن هزاره ها به عنوان بى دفاع ترین مردم این سرزمین، که اوج تعصب ” هزاره ستیزی ” در افغانستان را نشان می دهد.

شورای جهانی هزاره در حالیکه مراتب تسلیت خود را به ملت بزرگ، افتخار آفرین، فرهنگ مدار و غیور هزاره، تقدیم می نماید، باور دارد که این فاجعه، تکانه ای بسیار بزرگی برای هزاره ها است، تا پس از این بخاطر بقای شان بر هرگونه نفاق داخلی فایق آیند و مسیرهای جداگانه را به یک شاهراه همبستگی تبدیل کنند. چون وضعیت سالهای آخر نشان داد که هزاره ها به هر اندازه ای که بر طبل نفاق کوبیده اند به همان اندازه از سوی خود و بیگانه سرکوب شده اند. لذا راه رستگاری و دفاع از عزت، شرف و ناموس این قوم، تنها در سایه ى وحدت متصور است.

مردم غیور و سر بلند هزاره این را به ” هزاره ستیزان ” اعلام می دارند که هزاره ها در برابر این فاجعه کمر خم نمی کنند، چون تاریخ بیش از یک قرن این ملت نشان داده که به رغم فاجعه های به مراتب بزرگتر به زانو در نیامده اند. چنانچه هزاره ها در یک مرحله ای از تاریخ بیش از نصف از جمعیت خود را از دست دادند، اما به رغم این فاجعه عظیم، باز هم قامت راست کردند و روی پاهای شان ایستادند.

چند تذکر:

– شورای جهانی هزاره، به دلایل بسیار موجه، از مردم غزنی و تشییع کنندگان جنازه های شهدا، در خواست می کند که فریب نخورند، و جنازه ها را به کابل برسانند. این کابل است که صدای حنجره های بریده شده هزاره را از طریق یک راهپیمایى عظیم خیابانی، همچون تندری به گوش جهانیان می رساند. در واقع با جنازه این شهدا در کابل، هزاره ها تاریخ قتل عامها، کشتارها، سیاهچالها، تبعید شدن ها و مهاجرت های اجباری، اهانت و تحقیرهای معنوی خود را در سطح جهانی باز خوانی می کنند. بنابراین هزاره ها نباید فریب بخورند و نباید تشییع جنازه ها را در غزنی محدود سازند.

– رسانیدن جنازه ها در کابل، باز تاب نهایت گسترده خواهد داشت. شورا باور دارد که طرح تشییع جنازه ها با شرکت سران دولت، یک سبوتاژ آگاهانه برای جلوگیری از بازتاب بین المللی آن است.

– ما تمام هزاره ها را در داخل و خارج کشور به تظاهرات اعتراضی علیه این فاجعه انسانی دعوت می کنیم. همچنان از تمام نهاد ها، انجمن ها، افراد و شخصیت های هزاره مقیم کشورهای غربی تقاضا می نماییم که با وکلای پارلمان کشورهای محل اقامتشان تماس بگیرند و آنها را در جریان فاجعه ى اخیر و تهدید های امنیتی موجود در قبال هزاره ها قرار دهند. شورا ی جهانی هزاره، در این زمینه یادداشتی به زبان انگلیسی تهیه کرده است، و دوستان در کشورهای غربی در صورت نیاز می توانند با شورا تماس بگیرند تا یادداشت در اختیارشان قرار داده شود.

– شورا ی جهانی هزاره، از مردم، نخبه گان نظامی، اندیشمندان سیاسی، روشنفکران و همه دردمندان، تقاضا می کند که برای تضمین امنیت کل هزارستان، بر دولت وحدت ملی فشار وارد نمایند، تا یک ” قول اردو ” را برای هزاره ها منظور نماید. تا جزو تام های این قول اردو بخصوص در مسیرهای ناامن منتهی به مناطق هزاره نشین، استقرار یابد و امنیت مردم هزاره، از این طریق تامین گردد.

– شورای جهانی هزاره، هر گونه سکوت در قبال این فاجعه را، یک خبط تاریخی می داند، با قلم، سخن در رسانه ها و شبکه های اجتماعی، مظاهره، مراجعه به نهاد های بین المللی، حقوق بشری، با نشر ویدیو ها، عکس ها، پلاکارت ها، مصاحبه ها و خلاصه هرآنچه که به رساتر شدن صدای اعتراض ما یاری می رساند دریغ نباید کرد.

– ما از تمام اقشار اقوام و ملیت های با هم برادر این سرزمین می خواهیم که در مقابل این فاجعه انسانی سکوت نکنند و به دشمنان عزت و سربلندی این خاک اجازه ندهند که آتش جنگ های خانمان سوز قومی را شعله ور سازند.

شورا ی جهانی هزاره

توجه:

از شروع سال 2015 میلادی تا به حال 53 نفر هزاره از باشندگان غزنی توسط گروهای تروریستی تحت نام داعش و طالبان در مسیر راهها ربوده شده اند. که در بین انها 4 زن و دو کودک بوده است. متاسفانه تا به حال 16 نفر از این اسیران که شامل دو زن و یک کودک می باشد به طرز دهشتناکی کشته شده اند. تنها 23 نفر از این اسیران تا به حال رها شده اند و14 نفر انها به شمول دو زن و یک کودک هنوز مفقود هستند.

لیست کشته شدگان حادثه اخیر که از باشندگان ده مرده جاغوری بودند و در تاریخ 11 اگوست 2015 در مسیر جاغوری به اسارت گرفته شده بودند از این قرار است:

محمد خان ولی حسین علی

صادق ولد علی

شوکت ولد محمد علی

چاچا ولد جمعه

خانم لاجورد ولد تقی

خانم سردار ولی غلام علی

شکریه ولد رمضان دختر 9 ساله

منبع: http://www.worldhazaracouncil.org